Rehabilitacja

Zadanie EMS to pobudzanie mięśni do skurczu. Powoduje to ich wzmocnienie, poprawia odżywienie oraz podnosi odporność na zmęczenie. EMS jest wskazane w przypadku atrofii mięśni, w przebiegu rozmaitych schorzeń ortopedycznych i neurologicznych a także zapobiegawczo w przypadku kiedy ruch w stawie jest przeciwwskazany.

Laseroterapia to metoda wykorzystująca promieniowanie elektromagnetyczne. Jego cechy charakterystyczne to koherentność czyli spójność fal, monochromatyczność to znaczy jednakowa długość fal a także równoległość promieni. Wszystko to sprawia, że promieniowanie ma możliwość wytworzenia ogromnej gęstości energii.

Laseroterapia ma trzy podstawowe działania. Reparacyjne, przyspiesza regenerację uszkodzonych tkanek miękkich jak też formowanie się kostniny w miejscu złamania. Przeciwbólowe polegające na rozszerzeniu naczyń krwionośnych i limfatycznych, zwiększeniu produkcji endorfin oraz hiperpolaryzacji włókien nerwowych. Przeciwzapalne, spowodowane ułatwieniem wytwarzania krążenia obocznego i hamowaniem wydzielania mediatorów stanu zapalnego.

Terapia laserem daje dobre rezultaty w takich przypadkach jak zapalenia stawów, ścięgien, kaletek maziowych. Dyskopatiach i miopatiach. W przypadku trudno gojących się ran, owrzodzeń, utrudnionych zrostów kostnych. Pooperacyjnie, na przykład przy zerwaniu, któregoś z więzadeł rzepki, albo alternatywnie przy niecałkowitym uszkodzeniu. Stosuję się również stymulację laserem punktów akupunkturowych.

Termoterapia to wykorzystanie w terapii temperatury, czyli zimno i ciepłolecznictwo.

Skutki fizjologiczne zastosowania zimna to między innymi skurcz naczyń krwionośnych a co za tym idzie zmniejszenie przepływu krwi. Ograniczenie metabolizmu komórkowego, zmniejszenie przepuszczalności błon komórkowych i szybkości przewodnictwa nerwowego. Zapobieganie obrzękom i zmniejszanie skurczu mięśni. Zimno jest wskazane przy ostrych stanach zapalnych w ciągu 48 godzin po urazie albo zabiegu, przy skręceniach, naderwaniach i naciągnięciach mięśni, ścięgien i wiązadeł a także przy stanach bólowych towarzyszących chorobie zwyrodnieniowej stawów.

W ciepłolecznictwie wykorzystuje się odwrotne niż w przypadku zimna działanie wysokiej temperatury. Pod wpływem ciepła naczynia krwionośne rozszerzają się, przepływ krwi zostaje więc zwiększony. Zwiększa się metabolizm komórkowy i przyspieszeniu ulega przewodnictwo nerwowe. Obserwuje się lokalne zmniejszanie bólu prawdopodobnie za sprawą mechanizmu bramki kontrolnej. Rozluźniają się mięśnie i ulega zmniejszeniu sztywność stawów. Wskazaniami do ciepłolecznictwa są przede wszystkim chroniczne schorzenia degenerujące takie jak artroza i spondyloza oraz przykurcze mięśni i sztywność stawów a także powysiłkowe bóle mięśniowe i faza podostra oraz chroniczna zapaleń.