Stomatologia

Pojawiające się w jamie ustnej uszypułowane guzy, gładkie lub zgrubiałe deformacje dziąseł to nadziąślaki, które rozrastając się zakrywają korony zębów. Jest to łagodny rodzaj nowotworu, niedający przerzutów.

Wśród nadziąślaków wyróżniamy następujące rodzaje:

• włóknikowate
• kostniejące
• kolczystokomórkowe
• wielokomórkowe

Najczęściej występuje pierwsza forma.

Zwykle problem obserwowany jest u psów. Rasy predysponowane to:

• bokser, buldog angielski, dog de bordeaux, owczarek niemiecki, doberman, pudel miniaturowy, pudel średni, sznaucer olbrzymi, sznaucer średni;
• u owczarków szetlandzkich często spotykaną formą są nadziąślaki kolczystokomórkowe.

Nadziąślaki mogą wystąpić także u kotów, ale dzieje się to z mniejszą częstotliwością.

Objawy, z którymi możemy się zetknąć to nasilone ślinienie, cuchnący oddech, zmienny apetyt, krwisty wypływ z jamy ustnej, zmniejszenie masy ciała. Rozrośnięte tkanki przyzębia nierzadko są przyczyną problemów z przyjmowaniem pokarmów. Dzieje się tak, ponieważ w czasie gryzienia mogą być uszkadzane tkanki miękkie, co prowadzi do krwawienia. Proces ten może sprzyjać uzłośliwieniu się zmian, powstaniu raka płaskonabłonkowego, kostniakomięsaka, włókniakomięsaka czy mięsaka poprzecznie prążkowanego. Dodatkowym niesprzyjającym zdrowiu stanem jest powstawanie rzekomych kieszeni patologicznych, czyli zbyt głębokich rowków dziąsłowych otaczających ząb. Brak dostępu tlenu w tych tworach sprzyja rozwojowi bakterii beztlenowych. W wyniku rozrastania się guza, zęby mogą ulec przesunięciu, a trzewioczaszka zdeformowaniu z powodu asymetrii szczęki lub żuchwy.