Stomatologia

Przyczyna tego zjawiska jest nieznana. Jednak opisywane zmiany często powstają w wyniku obecności płytki bakteryjnej i przewlekłego zapalenia dziąseł. W celu dokładnej diagnozy należy wykonać badanie histopatologiczne. Pokaże nam to formę nadziąślaka oraz pozwoli wykluczyć guzy złośliwe. Ma to znaczenie dla rokowania i dalszego postępowania.

Leczenie: większość nadziąślaków leczy się stosując zabieg chirurgiczny - gingiwektomię. Polega on na wycięciu przerośniętych tkanek, a cięcie przebiega na granicy zmienionej chorobowo i zdrowej tkanki. W przypadku bardzo dużych zmian można dokonać jednostronnego wycięcia wyrostka zębodołowego. Przed zabiegiem, który odbywa się w znieczuleniu ogólnym, należy wykonać badanie krwi oraz wykluczyć zaburzenia krzepliwości.

Same antybiotyki i środki przeciwzapalne złagodzą jedynie ślinienie, czy brzydki zapach. Radioterapia może być skuteczna w zwalczaniu nadziąślaków kolczystokomórkowych, jednak niesie to za sobą efekty uboczne w postaci guzów złośliwych oraz nawrotów choroby.

Po zabiegu gingiwektomii niezbędna jest regularna domowa higiena jamy ustnej. Dzięki temu okres nawrotu można wydłużyć do kilkunastu miesięcy.

lek.wet. Martyna Wilk-Niepiekło
specjalista chorób psów i kotów
Przychodnia Weterynaryjna „ Boliłapka" Warszawa

Bibliografia:

1. Gawor J., Nadziąślaki - aktualne informacje na temat rozpoznawania i leczenia u psów i kotów,  „Magazyn Weterynaryjny " nr 5, 2005r. Str. 12-17.
2. Tilley L., Smith F., The 5-Minute Veterinary Consult. Canine and Feline,  Elsevier Urban & Partner Wrocław 2008 str. 828-829.
3. Tutt C., Small Animal Dentistry. A manual of techniques, Elsevier Urban  
     & Partner Wrocław 2008, str. 186-187.