FIV - jest to wirusowa choroba powodująca niedobór immunologiczny u kotów (ang. feline immunodeficiency virus). Występuje na całym świecie u kotów i dziko żyjących kotowatych. Powoduje immunosupresję (obniżenie odporności), której przebieg i skutki podobne są do zakażenia wirusem HIV u ludzi. Jednak inne gatunki, w tym człowiek, nie są wrażliwe na zakażenie FIV (1). Choroba szerzy się głównie przez pogryzienia. W związku z tym chorują najczęściej starsze, wychodzące kocury (3).
Wirus wydalany jest głównie ze śliną, a do zarażenia dochodzi zwykle podczas pogryzień. Wirus obecny jest także w nasieniu, moczu, mleku oraz innych wydalinach i wydzielinach, ale jego ilość jest prawdopodobnie zbyt mała, by przenieść infekcję. Jednak nie można jednoznacznie wykluczyć zakażenia drogą płciową - podczas krycia lub zakażenia śródmacicznego (płód może zarazić się od matki).
Przebieg zakażenia jest bardzo wolny. Objawy mogą pojawić się dopiero po wielu latach. Jednak pomimo braku objawów, zarażony kot, będący nosicielem, może zarażać inne koty. Zarażony kot pozostaje nosicielem do końca życia. Najczęściej do zakażenia dochodzi u kotów młodych, 3 letnich, zaś nasilenie objawów choroby obserwuje się około 10 roku życia.
Objawy kliniczne
Objawy występujące podczas choroby są niespecyficzne. Zakażenie FIV można podejrzewać, u zwierzęcia, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka, z długotrwałym powiększeniem węzłów chłonnych, osłabieniem, nawracającymi oraz trudnymi do wyleczenia stanami zapalnymi jamy ustnej, dróg oddechowych, przewodu pokarmowego.
Przebieg zakażenia możemy podzielić na pięć faz:
Faza pierwsza: dwa tygodnie po zakażeniu pojawia się wiremia (obecność wirusa we krwi) trwająca przez około 6 kolejnych tygodni. Może wtedy pojawić się gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, biegunka. Zdarza się, że objawy są słabo wyrażone i możliwe jest ich przeoczenie. Ustępują po kilku tygodniach lub miesiącach .Następnie wirus z krwi przemieszcza się do ośrodkowego układu nerwowego, układu oddechowego, przewodu pokarmowego, migdałków, węzłów chłonnych krezkowych. Stąd wynika różnorodność objawów, które mogą pojawić w późniejszym czasie.
Faza druga: utajona, bezobjawowa. Etap ten może trwać wiele miesięcy lub nawet lat. Koty pozostają nosicielami i mogą zarażać inne zwierzęta.
Faza trzecia: długotrwałe powiększenie węzłów chłonnych, nawracające gorsze samopoczucie.
Faza czwarta: rozpoczyna się obniżeniem stanu odporności (immunosupresją). W tym okresie dochodzi do wychudzenia, występują nawracające zapalenia dziąseł, dróg oddechowych, skóry (2).
Faza piąta: obserwujemy załamanie się odporności, organizm ulega postępującemu wyniszczeniu, w obrazie klinicznym dominują przewlekłe, wtórne zakażenia (zniszczony układ odpornościowy .nie jest w stanie obronić się przed naturalną florą bakteryjną - m.in. skóry, jelit, jamy ustnej, organizm staje się podatny na zakażenie nawet łagodnymi drobnoustrojami).
1 2 |