Chirurgia i anestezjologia

Sterylizacja suki

Innym powikłaniem, mającym związek m.in.z pokastracyjnym brakiem estrogenów w organizmie, może być osłabienie mięśnia zwieracza cewki moczowej. Objawia się ono niekontrolowanym oddawaniem moczu przez zwierzę głównie w domu, często po spacerze, podczas spoczynku lub w nocy. Po wykluczeniu innych chorób układu moczowego, mogących dawać podobne objawy, można z powodzeniem stosować terapię farmakologiczną, która rozwiąże problem. Obecnie tym celu nie poleca się już preparatów estrogenowych, których podawanie obarczone jest stosunkowo wysokim ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. Dodatkowo, wieloczynnikowy charakter samej choroby powoduje, że podawanie tych hormonów często okazuje się niewystarczające jako jedyny element terapii. Nowsze leki, ordynowane w przypadkach nietrzymania moczu u suk, szczęśliwie sprawdzają się w zdecydowanej większości przypadków. Nietrzymanie moczu występuje głównie u suk ras dużych, zwykle w starszym wieku, średnio trzy lata po wykonanym zabiegu. Badania wykazują, że zwiększone ryzyko wystąpienia nietrzymania moczu u suk ras dużych rośnie przy zabiegach wykonanych przed trzecim miesiącem życia. W naszym kraju zabiegi w tym wieku wykonywane są niezmiernie rzadko.

Czas przeprowadzania zabiegu kastracji u suk

Przyjętym terminem przeprowadzania zabiegu owariohisterektomii, czyli usunięcia jajników i macicy jest czas po pierwszej rui. Można go jednak wykonać bez szkody dla organizmu, zanim ona wystąpi. Dzięki wczesnemu wykonaniu zabiegu, uzyskujemy bardzo wysokie zabezpieczenie, chroniące przed wystąpieniem guzów gruczołu mlekowego w przyszłości, sięgające 0,08%. Po przebyciu każdej kolejnej cieczki ryzyko to rośnie – do 8 i 26% - odpowiednio po drugiej i trzeciej rui. Zabieg wykonany po wystąpieniu 4 rui lub po ukończeniu 2,5 roku życia praktycznie nie zmniejsza ryzyka ewentualnego wystąpienia nowotworów gruczołu mlekowego. Należy podkreślić, że ten typ nowotworu jest jednym z najczęstszych nowotworów występujących u samic psowatych. Mastektomia, czyli usunięcie listwy mlecznej wciąż jest częstym zabiegiem wykonywanym w lecznicach weterynaryjnych.

Rozpatrując odpowiedni czas na wykonanie zabiegu pod kątem ograniczenia występowania nowotworów sutka najwłaściwszy wydaje się czas przed pierwszą rują, gdy zostanie wykonany program szczepień ochronnych przeciwko chorobom zakaźnym.

Cieczka nie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do zabiegu, uzależnione jest to bardziej od preferencji chirurga. Istnieje pogląd, że powiększenie macicy w okresie rui może wpływać na zwiększenie krwawienia śródoperacyjnego, doświadczenie kliniczne autora nie potwierdza tej tezy.

Należy jeszcze wspomnieć o zabiegach, które planuje się wykonać w okresie porujowym czyli diestrus. Usunięcie czynnego ciałka żółtego, które w tym czasie znajduje się na jajniku może skutkować nagłym wystąpieniem objawów ciąży urojonej, które mogą być dla suki i właściciela bardzo uciążliwe. Dlatego o ile to możliwe warto poczekać na naturalne zakończenie diestrus i operować zwierzę w tzw. okresie spokoju hormonalnego, czyli fazie bezrujowej – anestrus.

Korzyści płynące z zabiegu kastracji

Zabieg owariohisterektomii jest prostym i skutecznym narzędziem do walki z nadmierną populacją niechcianych, bezdomnych zwierząt. Dawno już obalono pogląd, że każda suka powinna mieć przynajmniej raz w życiu szczenięta dla jej dobrego zdrowia psychicznego i fizycznego. Przebyta ciąża nie chroni przed pojawieniem się chorób układu rozrodczego..Właściwe przygotowanie do znieczulenia i operacji, przeprowadzonej i u młodej suki, zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań do minimum i obecnie zdarzają się one naprawdę rzadko. Częstotliwość występowania chorób macicy i nowotworów gruczołów mlekowych u starszych zwierząt jest z kolei bardzo duża i zdecydowanie trudniej jest u nich prowadzić leczenie tych narządów - choćby z racji wieku, a także wskutek występowania innych, towarzyszących, często ogólnoustrojowych chorób. Z tych względów owariohisterektomia jest uznawana za postępowanie z wyboru jako metoda antykoncepcji u wszystkich, niehodowlanych, czyli nieprzeznaczonych do rozrodu suk. Stosowane aktualnie w weterynarii nowoczesne procedury chirurgiczne i anestezjologiczne, w tym odpowiednie postępowanie przeciwbólowe, zapewniają operowanej suczce komfort i wysoki poziom bezpieczeństwa zabiegu, a w dłuższej perspektywie eliminują wystąpienie groźnych dla życia chorób.

lek.wet. Maciej Czajka
specjalista chirurg
Przychodnia Weterynaryjna Boliłapka