Przetrwałe zęby mleczne to częsty problem u naszych pupili. Dotyczy on ponad 15% psów. Schorzenie polega na braku wypadania zębów mlecznych, mimo wzrostu stałych. Jednoczesna obecność obu rodzajów zębów prowadzi do wad zgryzu, nadmiernego i szybkiego odkładania się płytki nazębnej i w konsekwencji do chorób przyzębia i dziąseł. Leczenie polega na usunięciu przetrwałych zębów mlecznych przez lekarza weterynarii.
Rasy predysponowane:
Prawidłowo wyrzynający się ząb stały uciskając na korzeń zęba mlecznego przyczynia się do resorpcji korzenia zęba mlecznego i jego wypadnięcia. W sytuacji, gdy zawiązek zęba stałego jest przesunięty względem mlecznego, nie spowoduje on tej resorpcji. Mamy wtedy do czynienia z przetrwałymi zębami mlecznymi.
Z ust właścicieli często pada pytanie: kiedy powinniśmy interweniować?
Proces wymiany zębów powinien zakończyć się w 7 miesiącu życia u ras miniaturowych, zaś u ras dużych i średnich w 5-tym. Wyjątek stanowią shi-tzu, terier tybetański, wheaton terier, u których wyrzynanie się zębów stałych może być opóźnione (1).
Decyzja o terminie usunięcia zębów powinna być podjęta po dokładnym zbadaniu pacjenta przez lekarza weterynarii i rozpatrzona indywidualnie w stosunku do przypadku. Zęby mleczne usuwa się w sytuacji, gdy pojawiły się już zęby stałe, a mleczne nie ulegają resorpcji i powodują nieprawidłowy wzrost zębów stałych. Ząb mleczny może utrudniać wyrośnięcie zęba stałego we właściwym dla niego miejscu. Przetrwałe zęby mleczne są przyczyną chorób przyzębia, a także rosnąc w niewłaściwym miejscu i pod złym kątem powodują wady zgryzu. Może to doprowadzić do bolesności jamy ustnej i trudności w przyjmowaniu pokarmu. Sprzyjają także nadmiernemu i szybszemu odkładaniu się płytki bakteryjnej i kamienia nazębnego, co w konsekwencji prowadzi do rozwoju stanu zapalnego przyzębia.
1 2 |