Forum

Witam Posiadam psa, owczarka niemieckiego, ma 9 lat. Od około dwóch miesięcy byłam zaniepokojona jego stanem i zachowaniem, zaczął mocno chudnąć, stracił apetyt, miał problemy z chodzeniem. Czym prędzej udałam się z nim do weterynarza, który po badaniu USG stwierdził, że jest to rak prostaty. Na początku nie przyjmowałam tego do wiadomości, gdyż pies był wykastrowany ok. 2 lata temu. Myślałam, że to może łagodny przerost, ale prawdopodobnie są już przerzuty, weterynarz nie był mi w stanie tego powiedzieć (mogły być to zarówno torbiele jak i piasek gdyż dotyczyło to okolic nerek/pęcherza) lub może po prostu nie chciał, gdyż ja po prostu zaczęłam płakać. To najgorsza wiadomość jaką mogłam otrzymać, oczywiście nie zgodzę się na uśpienie psa bez walki o jego zdrowie i o chociaż odrobinę poprawy. Otrzymał w kolejnych dwóch wizytach zastrzyki ze sterydów, po których całkowicie wracał do normalności, cały dzień mógł biegać i bawić się z dziećmi. Weterynarz jednak nie zaleca stosowania tego często, gdyż serce mogłoby tego nie wytrzymać. Kolejnego dnia znów nie miał siły żeby wstać, nie jadł, nie chciał wychodzić z domu. Chce mi się płakać, kiedy tylko na niego patrzę. Przepisano mu również tabletki na prostatę, które z tego co wiem stosowane są również mężczyzn. Proszę mi powiedzieć, czy rzeczywiście nie ma już szans, żeby pies mógł żyć jeszcze te kilka lat, może dużo spokojniej ale bez bólu? Czy taka diagnoza to wyrok ostateczny?