Forum

Witam Mam 15 letniego, niedużego kundelka. Waży ok. 16 kg. Kilka lat temu miał uraz kręgosłupa - dyskopatia. Był sparaliżowany. Wyszedł z tego, ale pozostały ślady urazu: chód był czasami sztywny, chwiejny. Ok. 2 lata temu stan zaczął się pogłębiać. Lekarz zastosował rimadyl, który bierze cały czas. Dodatkowo piesek ma arytmię. W tym roku na wiosnę, pomimo leków stan zaczął się pogarszać. Wyraźnie pociągał prawą tylną łapką, nogi zaczęły drżeć, stracił ochotę do spacerów. Dostał dwie serie nivalinu, discus ale zamiast poprawy jest pogorszenie. Od kilku dni ma problemy z podnoszeniem się z legowiska, nogi rozchodzą się na boki, drżą, palce się podwijają, występują cechy niedowładu. Gdy już przejdzie parę kroków - troszkę pewniej zaczyna chodzić. Bardzo szybko się męczy, zieje i dyszy nawet po minimalnym ruchu czy wysiłku. W dalszym ciągu bierze discus (ampułka co drugi dzień), rimadyl (1/2 tabletki 50 mg na dzień w dwóch dawkach), i w związku z atakami duszności (dolegliwości sercowe) dostaje enkorton 3/4 do 1 tabletki na dzień, dostaje też karsivan 2 x 1 tabletka i fortekor. Mieszkam w małym miasteczku, daleko od renomowanych klinik i specjalistów. Weterynarz który prowadzi mojego pieska, do tej pory sobie radził, ale teraz już nie ma pomysłu. Co mogę jeszcze zrobić? Dodam, że nie widzę aby pieska coś bolało. Nie piszczy, nie broni się przed dotykiem łap czy kręgosłupa, załatwia potrzeby fizjologiczne, ma apetyt. Zauważyłam tylko, że ma duży i twardy brzuch, ale nie broni się przed dotykiem brzucha. Gdyby nie problemy z chodzeniem - byłby normalnym szczęśliwym psem. Będę wdzięczna za wszelkie sugestie, porady czy podpowiedzi. Chcę mu pomóc - bez względu na koszty czy trudności. Nie mam zamiaru się poddać i zaprzestać walki o jego komfort życia. O eutanazji nawet nie myślę - a taką poradę telefoniczną otrzymałam od lekarza z kliniki weterynaryjnej A.R. Proszę, błagam o pomoc