Forum

Dzień dobry. Czerwienica prawdziwa (pierwotna) ma charakter nowotworowy. Jest chorobą mieloproliferacyjną, cechującą się nadmierną produkcją składników morfotycznych krwi. W tym wypadku odnosi się to do elementów czerwonokrwinkowych. Rozpoznanie stawia się po wykluczeniu innych postaci tej choroby - wtórnej i względnej. Do rozwoju tych 2 ostatnich może dochodzić wskutek chorób serca, wątroby, nerek, czy w też w wyniku odwodnienia. Eliminowanie ich opiera się na badaniach dodatkowych - badanu biochemicznym krwi i diagnostyce obrazowej (USG konkretnych narządów). Leczenie czerwienicy prawdziwej polega na wykonywaniu okresowych upustów krwi, co pozwala na obniżenie hematokrytu (HCT) oraz na podawaniu hydroksymocznika - cytostatyku hamującego nadmierną produkcję krwinek przez szpik. Zazwyczaj powrót do normalnego poziomu hematokrytu obserwuje się po kilku tygodniach terapii. Szczegółowy schemat postępowania określa lekarz weterynarii w odniesieniu do objawów klinicznych i reakcji na leczenie. Bardzo istotne są regularne kontrole i okresowe badania krwi - morfologia i biochemia. Dodatkowym parametrem, który można oznaczać w badaniu biochemicznym jest poziom kwasu moczowego, informujący o dynamice rozrostu nowotworowego. Objawy neurologiczne jak drgawki, ślepota, itp., często towarzyszą czerwienicy prawdziwej, są więc wtórne do toczącego się procesu i ich zwalczanie (m.in. leczenie przeciwdrgawkowe) traktujemy tu jako terapię objawową.
Odpowiednio dobrane leczenie, badania kontrolne i ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarskich dają szanse na skuteczne opanowanie objawów choroby przez długo okres.