Atopia jest to reakcja uczuleniowa na alergeny wziewne (np. pyłki, roztocza kurzu domowego), uwarunkowana genetycznie. Walka z nią jest trudna i długa, podobnie jak proces postępowania w celu jej rozpoznania. Po wykluczeniu innych chorób powodujących świąd i wywołujących zbliżony obraz kliniczny (nużyca, świerzb, alergiczne pchle zapalenie skóry), wyeliminowaniu wtórnych zakażeń (bakteryjne, grzybicze zakażenie skóry) oraz alergii pokarmowej, możemy postawić rozpoznanie atopowego zapalenia skóry. Po postawieniu rozpoznania w celu zidentyfikowania czynnika wywołującego uczulenie możemy wykonać badania serologiczne (badania krwi, testy śródskórne). Pozwala to na podjęcie próby wyeliminowania alergenu z otoczenia psa i rozpoczęcie terapii odczulającej. Jednak wysoki koszt takiego postępowania często uniemożliwia jego zastosowanie. Leczenie wówczas polega na terapii objawowej w celu zmniejszenia świądu. Stosuje się rutynowo leki przeciwhistaminowe, chociaż nie u wszystkich psów są one skuteczne. Alternatywą może być wykorzystanie leków o podobnym działaniu, należących do innych grup chemicznych. Wspomagająco podaje się także wielonienasycone kwasy tłuszczowe oraz stosuje się terapię miejscową (spirytus salicylowy jest zbyt drażniący, lepiej użyć łagodniejszych środków jak woda utleniona lub rivanol). Wskazane są również regularne kąpiele z użyciem szamponów przeciwbakteryjnych (jak jodoforowy) i hipoalergicznych. W wyjątkowo ciężkich przypadkach kiedy nie udaje się opanować świądu podaje się doustnie lub w formie iniekcji glikokortykosteroidy, które zwykle są bardzo skuteczne, jednak ich działania niepożądane uniemożliwiają długotrwałą terapię. W leczeniu atopii można zastosować dodatkowo leczenie immunosupresyjne cyklosporyną. Niezależnie od przyjętego schematu terapia jest długa i nie od razu przynosi spodziewane efekty. Walka z atopią wymaga dużej cierpliwości i konsekwentnego postępowania. Mam nadzieję, że uda się znaleźć najbardziej skuteczny schemat i pomóc psu. Pozdrawiam.