Neurologia

• wrodzony zespół przedsionkowy - występuje u wielu ras psów (m.in. beagle, cocker spaniel, owczarek niemiecki, doberman) i kotów (birmańskie, syjamskie). Objawy choroby mogą być wyraźne od urodzenia do 4 miesiąca życia. Rokowanie jest ostrożne, chociaż proces nie ma z reguły charakteru postępującego i wskutek działania mechanizmów kompensacyjnych w wieku 2-3 miesięcy możemy zaobserwować polepszenie. Zwierzęta dotknięte zespołem nie powinny być włączane do hodowli.

• 
  neuropatia związana z niedoborem hormonów tarczycy - występująca najczęściej u dorosłych psów niedoczynność tarczycy może spowodować objawy przedsionkowe. Często brak jest innych symptomów dysfunkcji tego narządu. Konieczne jest badanie laboratoryjne polegające na oznaczeniu stężeń odpowiednich hormonów we krwi.

• 
  polipy i nowotwory - zmiany rozrostowe o różnym charakterze mogą pojawić się w części nosowo-gardłowej, w uchu zewnętrznym i środkowym. Zwykle leczeniem z wyboru jest usunięcie chirurgiczne.

• 
  uraz - stłuczenia oraz złamania kości skroniowej i kości jamy bębenkowej mogą wywołać zespół przedsionkowy. Leczenie i rokowanie uzależnione jest od rodzaju i stopnia uszkodzenia.

• 
  działanie ototoksyczne - do uszkodzenia funkcji słuchowych i przedsionkowych może dochodzić na skutek podawania różnych substancji m.in. antybiotyków ototoksycznych np. z grupy aminoglikozydów.

Choroby ośrodkowej części narządu przedsionkowego

• choroby rdzenia przedłużonego i móżdżku - właściwie każdy przypadek zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu może spowodować uszkodzenie centralnych struktur układu przedsionkowego. Może tak się zdarzyć w przebiegu chorób zakaźnych np. w trakcie nosówki psów, zakaźnego zapalenia otrzewnej u kotów (FIP), toksoplazmozie i innych infekcjach bakteryjnych i grzybiczych. Istnieje też szereg chorób na tle zapalnym, których przyczyna, nie związana z zakażeniem, jest nieznana lub łączona z procesami autoimmunologicznymi np. ziarniniakowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu.
  Wśród chorób móżdżku najczęściej występują stany przewlekłego zwyrodnienia, wady rozwojowe oraz zapalenia.
  Diagnostyka tych chorób niestety zwykle jest dosyć skomplikowana i opiera się na badaniach laboratoryjnych (badanie płynu mózgowo-rdzeniowego) i badaniach obrazowych (np. tomografia komputerowa).

• 
  uraz - uszkodzenie rdzenia przedłużonego i móżdżku prowadzi do upośledzenia funkcji układu przedsionkowego. Stłuczenie pnia mózgu i krwawienie w przedniej części rdzenia przedłużonego może spowodować śmierć wskutek uszkodzenia ważnych dróg przewodzących, odpowiedzialnych za oddychanie i pracę serca.

• choroby naczyń mózgowych - zawały, niedokrwienie i spontaniczne krwawienie u psów i kotów zdarzają się raczej rzadko. Wyniki badań obrazowych i analiza płynu mózgowo-rdzeniowego zwykle są prawidłowe. Jeśli nie doszło do uszkodzenia ważnych dla życia struktur powolną poprawę można zaobserwować w ciągu 6 - 8 tygodni.

• 
  nowotwory - zwykle występują u dorosłych i starych psów i kotów, ale mogą pojawić się u zwierząt w każdym wieku. Nie ma też predylekcji rasowych. Nowotwory najlepiej zobrazować metodą rezonansu magnetycznego, ale konieczne jest histologiczne badanie bioptatów lub tkanek usuniętych chirurgicznie, by potwierdzić diagnozę. Złe rokowanie i trudności diagnostyczne w tych przypadkach często są przyczyną eutanazji.

• 
  zatrucie metronidazolem - objawy mogą wystąpić wcześnie lub w późniejszym okresie terapii metronidazolem, zarówno przy wysokich jak i przy niskich dawkach. Należy przerwać podawanie leku i w razie wystąpienia napadów drgawkowych wdrożyć odpowiednie leczenie. Objawy zatrucia zwykle zmniejszają się w okresie 24 do 72 godzin po przerwaniu podawania metronidazolu i najczęściej ustępują w ciągu tygodnia.