Logowanie Rejestracja
E-Mail / Login
Hasło
Strona główna Artykuły Dermatologia

Dermatologia

Atopia - atopowe zapalenie skóry u psów

Jak rozpoznać atopię?

 

W pierwszej kolejności należy wykluczyć inne choroby mogące powodować podobne objawy: świerzb, wszawicę, chejletielozę, nużycę, bakteryjne czy grzybicze zapalenie skóry. W tym celu wykonuje się zeskrobinę, która jest oglądana pod mikroskopem, wykonywany jest wymaz, a następnie posiew w kierunku wykrycia bakterii i/lub grzybów. Jeśli wyżej wymienione przyczyny zostaną wykluczone można pokusić się o wykonanie testów alergicznych śródskórnych (test wykrywający immunoglobuliny klasy IgE w skórze) lub serologicznych (test wykonywany z krwi wykazują immunoglobuliny klasy IgE swoiście reagujące z konkretnym alergenem). Niestety wynik dodatni testu bez wyżej opisanych objawów nie może być podstawą do postawienia rozpoznania. Wyniki dodatnie wskazują jedynie alergeny, których należy unikać i/lub służą do wdrożenia odczulania.
Zaletą testów serologicznych jest wykrywanie przeciwciał na alergeny pokarmowe, które także powodują liczne zmiany skórne. Badania sugerują, że nie jest to przydatne w rozpoznawaniu reakcji skórnych na składniki pokarmowe. Dlatego przy podejrzeniu alergii pokarmowej, jak już wspomniałam, należy wdrożyć dietę eliminacyjną hipoalergiczną. Interpretację wyników testów powinien przeprowadzić lekarz weterynarii po uwzględnieniu objawów i dotychczasowego leczenia.

 



Możliwości leczenia atopowego zapalenia skóry:


Niestety, właściciel musi być świadomy, iż to schorzenie rzadko udaje się całkowicie wyleczyć. Celem leczenia jest poprawienie jakości życia naszego pupila.

  1. W miarę możliwości konieczne jest wyeliminowanie alergenów ze środowiska.
  2. Jeśli stwierdzono wtórne zapalenie skóry (bakteryjne czy grzybicze), należy równolegle je leczyć antybiotykami i/lub środkami przeciwgrzybiczymi. Warto także dołączyć środki miejscowo odkażające, jak szampony czy płyny. Potwierdzone choroby pasożytnicze (świerzb, nużyca, pchły) zwalcza się przeznaczonymi to tego celu środkami.
  3. Jeśli wykonano testy alergiczne i znane są alergeny powodujące problemy skórne, można wdrożyć immunoterapię swoistą (odczulanie). Polega to na podawaniu psu w zastrzykach podskórnych rosnących dawek wyciągu z antygenu, co ma zmniejszać nasilenie objawów po kontakcie z alergenem w naturze. Dawki są zwiększane aż do osiągnięcia dawki maksymalnej dla danego pacjenta. Zastrzyki wykonuje się często - co kilka dni. Jeśli wykonuje to sam właściciel w domu, musi wiedzieć, że istnieje ryzyko wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego (zagrażające życiu zaburzenie krążenia). Ta metoda leczenia daje sporą szansę na poprawę, jednak rzadko udaje się w ten sposób zupełnie wyleczyć psa. Dzieje się tak, ponieważ na efekt ma wpływ wiek, czas trwania choroby, czas terapii, rasa, nasilenie objawów.
  4. Do terapii można dołączyć leki przeciwhistaminowe, na które nie wszystkie psy są wrażliwe. Okres próbny dla tej grupy leków wynosi min 7-14 dni. Stosuje się je zwykle u psów ze słabo nasilonym objawami.
  5. Leki przeciwdepresyjne.
  6. Nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6.
  7. Inhibitor fosfodiesterazy - pentoksyfilina.
  8. Przy bardzo silnym świądzie można wprowadzić glikokortykosteroidy krótkodziałające. Jeśli ta grupa leków stosowana jest przez dłuższy czas, ze względu na skutki uboczne należy regularnie kontrolować stan zdrowia pacjenta.
  9. Cyklosporyna o działaniu przeciwalergicznym i immunosupresyjnym (hamującym odpowiedź układu odpornościowego). Efekty leczenia tą substancją zauważalne są po ok. 30 dniach.


Ostateczną decyzję o sposobie leczenia podejmuje lekarz weterynarii po zebraniu danych z wywiadu, zbadaniu zwierzęcia, analizie podjętej próby wstępnego leczenia. Zależy to m.in. od obecności wtórnych infekcji, intensywności świądu, wrażliwości na podawane leki, a także od kosztów. W terapii często stosuje się kombinacje wyżej wymienionych środków. Walka z atopią zwykle jest długa i trudna, ale konsekwentne postępowanie, pozwalające na wyeliminowanie innych przyczyn nasilających świąd i następnie dopasowanie odpowiedniego leczenia dla danego zwierzęcia, znacznie zwiększa szanse powodzenia terapii.

 

 

lek. wet. specjalista chorób psów i kotów Martyna Wilk-Niepiekło
Przychodnia Weterynaryjna "Boliłapka" Warszawa

 

 

Bibliografia:

  1. Hillier A., Jak rozpoznać atopowe zapalenie skóry u psów, Weterynaria po Dyplomie, vol. 5 nr 4.
  2. Hillier A., Badania alergologiczne i leczenie psów z atopowym zapaleniem skóry, Weterynaria po Dyplomie, vol. 5 nr 4.
  3. Medleau L., Hnilica K.A., Dermatologia małych zwierząt. Kolorowy atlas i przewodnik terapeutyczny, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2006, s. 241-243.
  4. Szczepanik M., Dermatologia w praktyce, Wydawnictwo Elamed, Katowice 2007, s. 33-42.
    1    2 
help.gif
dodaj_ogloszenie.gif

Znajdź firmę

zachodnio pomorskie pomorskie lubuskie dolnośląskie opolskie śląskie małopolskie podkarpackie lubelskie podlaskie warmińsko mazurskie mazowieckie świętokrzyskie wielkopolskie łódzkie kujawsko pomorskie
Wybierz województwo.
Powered by: Imperial CMS
Copyright 2023 © Wszelkie prawa zastrzeżone dla PortalWeterynaryjny.pl