Choroby zakaźne i pasożytnicze

Toksoplazmoza

Objawy

W zależności od umiejscowienia się pierwotniaka w organizmie, można zaobserwować różnego rodzaju objawy. Najbardziej niebezpieczne jest zarażenie śródmaciczne i ulokowanie się pasożyta w płodzie. Może dojść nawet do obumarcia płodu. Jeśli do tego nie dojdzie, skutki zarażenia mogę być różne. Otóż w narządach wewnętrznych rozwijającego się płodu, toxoplasma wywołuje stany zapalne m.in. wątroby, układu nerwowego, oczu czy płuc. Po narodzeniu obserwuje się osłabienie, otępienie, wodogłowie, wodobrzusze, żółtaczkę, wymioty, biegunkę, przeczulicę, duszność, kulawiznę, spadek masy ciała.
U zwierząt zarażonych po urodzeniu najczęściej obserwuje się problemy z układem oddechowym, nerwowym oraz wątrobą, później z sercem, trzustką i oczami. Pomimo tego, że w przebiegu toksoplazmozy może wystąpić zapalenie jelit, u zakażonych kotów z objawami biegunki rzadko udaje się wykryć oocysty w kale.

U ludzi toksoplazmozę dzieli się na nabytą i wrodzoną, objawową i utajoną

Zarażenie nabyte oznacza, że człowiek zaraził się już po urodzeniu, najczęściej w wieku dorosłym i choruje bez widocznych objawów lub objawy mają niewielkie nasilenie. Objawy obserwowane są u osób z obniżoną odpornością (AIDS,choroby nowotworowe, leczenie immunosupresyjne), choroba rozwija się przez około 2 tygodnie. Osoby z prawidłowo funkcjonującym układem odpornościowym choroba przebiega najczęściej bezobjawowo.

Wyróżnia się następujące postacie:

węzłowa - najczęstsza, charakteryzuje się powiększeniem jednego lub wielu węzłów chłonnych- szyjnych, podżuchwowych, karkowych, pachowych, pachwinowych, jak również węzłów w śródpiersiu, w krezce i pozaotrzewnowych. Węzły są bolesne, poza tym obserwuje się osłabienie, gorączkę/stany podgorączkowe, apatię, bóle i zwroty głowy, bóle stawowo-mięśniowe, zapalenie gardła. Na skórze może pojawić się wysypka plamisto-grudkowa,
brzuszna - brak apetytu, wymioty, ból brzucha, powiększona jest wątroba, śledziona, węzły chłonne krezkowe, stwierdzana bywa żółtaczka,
oczna - zapalenie naczyniówki oraz wewnętrznych warstw siatkówki. Ta postać ma zwykle charakter przewlekły. Zmiany bliznowate na dnie oka poszerzają się powodując zaburzenia ostrości widzenia. Mogą pojawiać się mroczki, światłowstręt, nadmierne łzawienie, ból najczęściej dotyczy jednej gałki ocznej.

Toxoplazmoza wrodzona ludzi

Do zarażenia się tak jak i u zwierząt dochodzi drogą śródmaciczną przez zarażenie się kobiety ciężarnej lub tuż przed ciążą. Rzadziej na skutek uaktywnienia się choroby matki na AIDS czy np. w toczniu. Pierwotniaki przenikają przez łożysko, którego przepuszczalność zwiększa się z każdym tygodniem. Zatem ryzyko zarażenia płodu zwiększa się w kolejnych miesiącach. I tak w pierwszym trymestrze grozi poważnymi uszkodzeniami narządów wewnętrznych oraz poronieniem. Zarażenie w II trymestrze może skutkować małogłowiem, wodogłowiem, zwapnieniem śródmózgowym, padaczką, niedorozwojem umysłowym i psychomotorycznym, uszkodzeniem gałki ocznej. W III trymestrze kontakt z toxoplasmą powodować może niewielkie zmiany w mózgu, gałce ocznej, powiększenie wątroby, śledziony, zapalenie płuc, zapalenie mózgu, niedokrwistość, małopłytkowość, żółtaczkę, biegunkę. Jednak objawy z układu nerwowego mogą ujawnić się dopiero w 3-12 miesiącu życia, a zmiany w gałce ocznej nawet po kilku czy kilkunastu latach.