Stomatologia
W stomatologii małych zwierząt choroby przyzębia to częsty problem. Przyzębie to tkanki otaczające i unieruchamiające ząb oraz zapobiegające wnikaniu zakażenia z zainfekowanego kanału korzeniowego. W skład tego zespołu wchodzą dziąsła, cement, zębina i kość wyrostka zębodołowego. Przyczyną opisywanych chorób są bakterie bytujące w rowku dziąsłowym. Następstwem zwiększającej się liczby bakterii jest płytka bakteryjna obecna na szkliwie zęba. Prowadzi to do odkładania się kamienia nazębnego.
Dzieje się tak, ponieważ poza bakteriami odkładane są tam sole wapnia i magnezu, które pochodzą z pokarmu i śliny. Budowa jamy ustnej, a mianowicie nieprawidłowy zgryz, bruzdy, guzki zębowe oraz płytki przedsionek jamy ustnej, utrudniają szybkie i łatwe samooczyszczanie.
Odkładaniu kamienia nazębnego sprzyja stan zapalny dziąseł, zawartość cukrów w diecie oraz niewłaściwy rodzaj pokarmu. Jedzenie domowe oraz karmy puszkowe, czyli pokarmy miękkiej konsystencji, w dużej mierze przyczyniają się do gromadzenia się płytki bakteryjnej. Konsekwencją tego są stany zapalne przyzębia.
Pierwszym, niepokojącym objawem najczęściej jest nieprzyjemny zapach z ust naszego pupila.
Wyróżniamy 4 stopnie chorób przyzębia:
1. Zapalenie dziąseł.
Obecna jest płytka bakteryjna, kamień nazębny i zaczerwienienie dziąseł.
Leczenie: Usunięcie płytki bakteryjnej i kamienia nazębnego, a następnie regularna profilaktyka domowa. Polega to na szczotkowaniu zębów pastą dla zwierząt przy użyciu odpowiedniej szczoteczki, używanie płynów zawierających chlorheksydynę.
2. Wczesne zapalenie przyzębia.
Płytka i kamień odkładają się w przestrzeni poddziąsłowej, wskutek czego powstaje kieszonka dziąsłowa. Prawidłowa głębokość rowka dziąsłowego otaczającego ząb wynosi 3 mm u psów, zaś u kotów poniżej 1mm. W sytuacji, gdy głębokości te są przekroczone, mamy do czynienia z obecnością kieszeni patologicznych. W tych przestrzeniach oczyszczające działanie śliny, języka i warg jest niemożliwe. Dziąsła będące w tym stadium mogą krwawić podczas badania. A przyczep dziąsłowy jest obniżony o ok. 25%.
Leczenie: usunięcie płytki i kamienia nazębnego, oczyszczenie kieszonek dziąsłowych a następnie przemycie ich antyseptykiem, np. roztworem chlorheksydyny. W tym przypadku również konieczna jest profilaktyka domowa.
3. Przewlekłe zapalenia przyzębia.
Kieszonki dziąsłowe są głębokie, a w nich znajdują się liczne złogi bakteryjne oraz kamień nazębny. W tym stadium dziąsła krwawią przy dotyku, z kieszonek wypływa ropa, korzeń zęba jest odsłonięty oraz dochodzi do zaniku wyrostka zębodołowego.
Tkanki przyzębia nie powrócą już do prawidłowego stanu. Obniżenie przyczepu dziąsłowego o 25-50%.
Leczenie: Jak wyżej, usunięcie płytki i kamienia z korony zęba i kieszonek, a także gingiwektomia (wycięcie przerośniętego zapalnie brzegu wolnego dziąsła) w celu likwidacji miejsca bytowania bakterii beztlenowych. Profilaktyka domowa.
4. Ostre zapalenie przyzębia z silnym zanikiem kości zębodołu.
Kamień nazębny jest obecny na koronie oraz odsłoniętym korzeniu, a w przyzębiu obserwujemy ropnie. W wyniku zaniku dziąsła i wyrostka zębodołowego dochodzi do rozchwiania zębów i ich utraty. Przyczep dziąsłowy obniżony o ponad 50%.
Leczenie: Rozchwiane zęby z odsłoniętymi korzeniami należy usunąć, przetoki po zębach zamknąć.
1 2 
|
Kategorie artykułów
Katalog branż
Znajdź firmę
